Hij volgde zijn opleiding aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst te Den Haag. Van der Werf (1958) schildert met acryl, olieverf op doek, paneel en papier, vaak aangevuld met krijt, potlood, textiel en karton.
Hij werkt met veel witten die overgaan in bruine of blauwe varianten, geglaceerd in transparante lagen oker, sienna en andere aardtonen. Hij werkt vanuit een innerlijke kracht, een streven naar bepaalde vormen, tegenstellingen en kleuren, naar een bepaald materiaal en pas nadat hij deze op het doek heeft overgedragen laten ze hem inzien wat hij eigenlijk wil.

Zijn werk staat dicht bij de muziek, de meest abstracte kunstvorm. Materiaal, kleur en compositie stralen een rust uit die weldadig en krachtig aandoet. Het werk kenmerkt zich door een eenheid, het resultaat van een voortdurend zoeken en aftasten van grenzen vanuit een concentratie en gedrevenheid die heeft geleid tot exposities in binnen- en buitenland. De schilderijen van Van der Werf zijn opgenomen in diverse privé- en bedrijfscollecties in onder meer Polen, Duitsland, Zwitserland en Nederland.

“Wie zonder innerlijke beelden leeft, zonder de verbeelding, zonder de sensibiliteit die men nodig heeft om in zichzelf gedachten te associëren, zal helemaal niets zien.