Mark Verdoes (Den Haag, 1960) heeft zich in de loop der jaren vol verre reizen en filosofische overpeinzingen ontwikkeld van kunstzinnig fotograaf tot veelzijdig beeldend kunstenaar. Als reis- en reportagefotograaf werkte hij voor bladen als Avantgarde en Esquire. Zijn esthetische foto’s vallen op door intense kleuren en intrigerende composities. Naar creatieve vrijheid verlangend, ontdekte Verdoes verf en kwast. Een decennium lang creëerde hij zijn eigen kleurrijke droomwereld op doek en in objecten. Toen ontdekte hij de creatieve mogelijkheden van de digitale fotografie. In de combinatie van kwast en camera vond Verdoes een uiterst inspirerende creatieve uitdaging.

Het vergankelijke en het oneindige inspireren Verdoes. In zijn visuele poëzie, zoals hij zijn werk zelf graag beschrijft, laat hij tijdelijke en tegelijk tijdloze schoonheid en het onvermijdelijke maar poëtische verval van alles zien.

De werken van Verdoes zijn hedendaagse stillevens, een eigenwijze variant op de 17e eeuwse Nederlandse vanitastraditie, met Aziatische, taoïstische invloeden. Zijn thema’s zijn van alle tijden en overal, maar zijn experimentele techniek is ontegenzeggelijk van nu. Hij schildert met fotografie en fotografeert geschilderde structuren en raadselachtige attributen – van verdord exotisch bloemetje tot vergulde maanvis. Hij speelt met woorden en verbeeldt verlangens. Het resultaat is een eigenzinnige mix van schilder-, foto-, computer- en printtechnieken en dichtsels.

Verdoes: “Het gaat om de weg die je aflegt. Een einde bestaat niet. Tijd is beweging, beweging is voortgang. Die manier van denken probeer ik te vangen in mijn werk en tegelijk ook weer niet. Mijn werk is vooral intuïtief.”